هزار سال پیش<\/h1>

شبی که ابر اختران از دوردست<\/h1>

می‌گذشت از فراز بام من<\/h1>

صدام کرد<\/h1>

چه آشناست این صدا<\/h1>

همان که از زمان گاهواره می‌شنیدمش<\/h1>

همان که از درون من صدام می‌کند<\/h1>

هزار سال میان جنگل ستاره‌ها<\/h1>

پی تو گشته‌ام<\/h1>

ستاره‌ای نگفت کزاین سرای بی کسی، کسی صدات می‌کند؟<\/h1>

هنوز دیر نیست<\/h1>

هنوز صبر من به قامت بلند آرزوست<\/h1>

عزیز هم‌زبان<\/h1>

تو در کدام کهکشان نشسته‌ای؟<\/h1>

شاعر: هوشنگ ابتهاج<\/h1>

شعر چاپ نشده ی همزاد جدید ترین اثر هوشنگ ابتهاج<\/h1>